Skip to main content

นานๆจะมาหา ใช่ว่าหลงลืมกัน

"นานๆจะมาหา  ใช่ว่าหลงลืมกัน"



 นานมากแล้วไม่ได้เขียนอะไรลงไป 

จนเกือบจะลืมไปคัดกรองใจไม่ออกเลย

หลายอย่างที่ต้องทำอาจต้องจำไว้ให้เฉย

ไม่มีเวลามาชดเชยกับสิ่งที่เคยได้ทำมา













เดินผ่านกาลเวลาเกินกว่าค่าให้จดจำ

บางสิ่งต้องฝืนทำไม่จดจำไว้ในใจ

มีคนที่ควรค่าเก็บเอามาไว้ในใจ

บางคนระอาใจไม่เก็บไว้ในความจำ










KorP@i Lee


18.07.2021

Comments

Popular posts from this blog

:: ส้มหล่นลูกใหญ่ได้ไปเนปาล::

ตอนที่ 1 ตะลุยสุวรรณภูมิ เมื่อมีโอกาสเดินเข้ามาหา จงอย่าได้ปฏิเสธมัน ไม่บ่อยครั้งนักที่จะมีบางสิ่งบางอย่าง วิ่งเข้ามาหาเราโดยที่ไม่ได้ตั้งตัว นั้นแหละคือที่มาของ Trip นี้                                       บังเอิญว่าขายเมล็ดพันธุ์ข้าวโพดได้ยอดขายตามเป้าที่บริษัทแม่กำหนดไว้ที่บ้านเราเป็นผู้แทนจำหน่าย ทำยอดได้เป้าการขายที่ทางบริษัทมีสมนาคุณให้ไปเที่ยวเนปาล อาปากับแม่ไม่ไป             ส้มลูกใหญ่เลยหล่นล่วงลงมาหาป้ากับเราได้พากันเหิรฟ้า ท้าอากาศ หนาวที่เนปาล                         ช่างเป็นทริปที่เหลือเชื่อ ช่วยให้เราได้มีโอกาสประเดิมสนามบินแห่งใหม่ของเมืองไทย เป็นครั้งแรก   พอได้ลุยสนามบินใหม่เห็นสาร...

"ไม่ได้ไม่ได้ ต้องได้"

"ไม่ได้ไม่ได้     ต้องได้" คำพูดนี้ยังกึกก้องอยู่ในหัวของศิษย์เก่า ร.ร อนุชนวัฒนาอย่างเราเสมอ ทุกครั้งที่นึกถึงวัยเด็ก เมื่อครั้งที่เรียนอยู่ที่โรงเรียนอนุชนวัฒนา หรือโรงเรียนกระโปรงแดง เพราะนักเรียนผู้หญิงทุกคนจะใส่กระโปรงสีแดง มีคุณครูใหญ่ ชื่อคุณครู ฉวีวรรณ วรประวัติ ที่เข้มงวดกับนักเรียนประถม.ปลายเรื่องภาษาอังกฤษ นักเรียนทุกคนต้องท่องศัพท์ภาษาอังกฤษเป็นการบ้านให้ท่องจำทุกวัน วันละ 5- 10 คำ เวลาที่นั่งรถโดยสารกลับบ้าน ไม่ใช่เวลาที่จะมัวนั่งเล่นบนรถเหมือนเด็กๆที่อื่น พวกเราชาวอนุชนวัฒนาจะต้องท่องศัพท์ให้ได้ ไม่เช่นนั้นครูใหญ่จะเรียกถาม หากตอบไม่ได้นั่นหมายถึง เราต้องออกไปหน้าห้อง ตอบส่วนตัวกับครูใหญ่ ใครจะกล้าไปยืนขาสั่นหน้าห้องเรียนอ่านภาษาอังกฤษให้ครูใหญ่ฟัง ต่อหน้าเพื่อนๆทั้งห้อง ครูใหญ่บอกเสมอว่า "ไม่ได้ไม่ได้ ต้องได้" ท่านหมายถึงเรื่องอุปสรรคย่อมเกิดขึ้นเสมอในชีวิตมนุษย์เเรา แต่พวกเราอย่าท้อ หากคิดและทำสิ่งใดในชีวิตแล้ว ต้องไม่ท้อ ไม่ถอย ไม่มีอะไรในโลกใบนี้ที่มนุษย์อย่างเราทุกคนทำไม่ได้ เพราะฉะนั้นนักเรียนต้องจำไว้ให้ขึ้นใจว่า . . . . "ไม่ได้ไม่ได...

ร่มเงาไม้ใหญ่ / Big Tree

:: ร่มเงาไม้ใหญ่ / Big Tree :: ร่มเงาบังใบไม้ใหญ่แผ่กิ่งก้าน ต่อยอดยาวนานเก่ากาลยังจำ แหงนมองไกลยิ่งใหญ่เลิศล้ำ ก่อเกิดความงดงามทำตามกันมา อยู่เย็นยืนนานไม่คร้านพรั่นพรึง โอบเอื้อมส่งถึงติดตรึงเอาไว้ แตกกิ่งก้านกองามชื่นช่อชูใบ เป็นต้นไม้ใหญ่กว้างไกลเกินมอง ก่อร่างสร้างไว้มากมายหลักฐาน สืบเนื่องเฟื่องกาลพบพานเรื่องราว สร้างเพิ่มเติมมาเสาะหาสร้างสรรค์ เหลือไว้ให้ลูกหลานสืบสานร่มย็น หยั่งรากฝากใบเติบใหญ่แลเห็น ไม่เคยว่างเว้นให้เห็นเวิ้งว้าง สืบทอดต่อไปกว้างใหญ่ไพศาล ร่มเงาแบ่งบานแผ่กิ่งก้านไปไกล จากตรงนี้เป็นที่เริ่มต้น มีความอดทนสร้างตนป็นที่ตั้ง ไม่เคยท้อใจเมื่อได้ทำงาน เก็บไว้ให้ลูกหลานสืบสานตระกูล พอถึงวันนี้อย่าได้สิ้นสูญ สะสมของเพิ่มพูนตกทอดลูกหลาน บรรพบุรูษสร้างไว้หวังให้ยืนนาน เราเป็นลูกหลานสืบสานเจตนารมณ์ ภาพและถ้อยคำ โดย Korp@i   Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2554   4 comments Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2554 20:15:06 น.