Skip to main content

::แตกต่างอย่างเข้าใจ ไม่วุ่นวายวกวน/Differentiate ::

แตกต่างกันสารพัด
จนไม่อาจคุยกันได้
ช่องว่างระหว่างใจ
ไม่มีใครยอมจำนน


ชีวิตก็แค่นี้
จะมีอะไรมากกว่านี้
คงเกินค่า
ก่อการเกิดตามวิถีที่มีมา 

เดินผ่านกาลเวลา
ลืมนับค่าของจิตใจ
ต่างคนต่างความคิด
ยังใช้ชีวิตร่วมกันได้

ต่างคนต่างที่มา
ต่างความคิดนิมิตหมาย
หากมีความเข้าใจ
ให้อภัยและอดทน


ถ้อยคำโดย


Korpai

Comments

Popular posts from this blog

::.จากใจสู่ใจของคนไทยหนึ่งคน / In The Name Of Thai People ::

การเมืองไทยในวันนี้   เรารู้ดีว่าเกิดอะไร เราไม่เคยโกหกตัวเราได้ ตอนนี้คนไทยหันมาฆ่ากันเอง เรายอมรับความจริง การเมืองไม่นิ่งอย่าอ่อนไหว ปัญหามาก็แก้กันไป มองดูภัยที่อยู่ข้างตัว ตอนนี้เหล่าพี่น้องคนไทย จะไปทางไหนต้องระวังตัว เพราะมีตำรวจที่แสนมั่ว ไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไร เราต้องดูแลตัวเอง ไม่คิดข่มเหงต่อใคร แต่คนที่เห็นหน้ากันไหวๆ ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน มองไปรอบๆตัวเอง ไม่ได้กลัวเกรงหรือหวั่นไหว แต่ยามนี้บ้านเมืองไม่ปลอดภัย เดี่ยวโดนพวกเสื้อสีควาย ๆ ไว้ใจพวกนั้นได้เมื่อไหร่เล่า อยู่ดีๆมันวิ่งเข้าใส่ไล่ล่า ปาระเบิดตะเพิดเอา ด้วยเจ็บเปล่าง่าย ๆ อาจตายฟรี By Korpai 4/25/10

:: มีอะไรที่ไม่เปลี่ยน/Changing ::

โลกบอกอะไรแก่เราบ้าง หรืออาจลืมอะไรบางอย่างที่วางไว้ บอกเรื่องก้าวหน้าเดินต่อไป เตือนสิ่งดีไว้หันมองคราใดใจยังจำ ลืมคนบางคนบนเวลาที่ว่าเหงา หรือลืมเงาคนเก่าที่เคยหวัง กลับมองสิ่งที่ผ่านเป็นพลัง เติมความหวังไม่ย้อนไปให้ซ้ำเดิม หันมองเวลากลับผ่านเมื่อวันก่อน มีทุกข์ร้อนซ่อนความหวานซ่านปนขม มีเรื่องราวหลายหลากซากระบม มีทั้งเรื่องทั้งโง่บรมขมเหลือใจ อาจหันมองคืนวันเก่าแล้วขบขัน หลายสิ่งที่คิดไปในวันนั้น ตัดสินใจทำไปได้อย่างไรกัน ไม่อาจหันเปลี่ยนใจแล้วไม่มอง วัน เวลา เข็มนาฬิกา แม้ว่าไม่ได้นั่งเฝ้ามองดู ทุกอย่างยังเดินหน้าอยู่ ย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามฤดูของมัน KorPai 15 ธันวาคม 2555

:: ดอกไม้ไหวในวันเหงา/ Lonely again ::

ฤดูหนาวคราวนี้แสนแห้งแล้ง ใบไม้แห้งปลิดปลิวลิ่วเลือนหาย ลมพัดแรงเร็วถี่ตามลมไป เปรียบหมือนใจใครหลุดลอยไม่คล้อยมา มองไปไหนทำไมหัวใจฝืน เหมือนดั่งล้มทั้งยืนด้วยขื่นขม มองทางไหนไม่มีน้ำร้าวระทม เหมือนลอยลมขว้างใจเธอไม่มา หรือว่าเราปวดร้าวเพราะอากาศ มองฟ้าคล้ายเกรี้ยวกราดรู้สึกเหงา ลมเคยพัดเอื่อยกลับเฉยนิ่งไม่พัดเรา มีเพียงร่มเพียงบังเงาแสนเศร้าใจ ฝากลมบอกใจรักยังรออยู่ ผลัดฤดูใจเปลี่ยนเวียนกลับใหม่ หรือไม่คิดถึงที่เคยรอกันหรือไร ไม่มีเลยน้ำใจไม่กลับมา   รอบๆตัวทุกอย่างยังเงียบสนิท วังเวงยิ่งชีวิตจิตใจเหงา ขมขื่นเพราะคิดถึงเขาหรือเปล่า หรือเพราะหนาวเกินฝืนไม่คืนมา เสียงนกร้องก้องไปดั่งใจเหงา เห็นนกเศร้าตัวเรายิ่งหดหู่ การเปลี่ยนแปลงมีเรื่อยไปแม้ใจรู้ ยังหดหู่เพราะรู้ดีที่เธอไป นับจากวันนี้ไม่มีเขา มีเพียงเงาที่เคยพาดผ่านในฝัน ยังคงเป็นอย่างนี้ทุกวี่วัน อย่าได้ปันเผื่อใจไว้ที่ใครเลย อยู่กับตัวเองได้จะดีกว่า ชีวิตมีคุณค่าเกินเอื้อนเอ่ย บอกกับใจอย่าไปคิดถึงใครเลย อยู่คนเดียวอย่าเปลี่ยวเลยนะหัวใจ อยู่อย่างง่ายแส...