Skip to main content

:: มีอะไรที่ไม่เปลี่ยน/Changing ::

โลกบอกอะไรแก่เราบ้าง

หรืออาจลืมอะไรบางอย่างที่วางไว้

บอกเรื่องก้าวหน้าเดินต่อไป

เตือนสิ่งดีไว้หันมองคราใดใจยังจำ


ลืมคนบางคนบนเวลาที่ว่าเหงา

หรือลืมเงาคนเก่าที่เคยหวัง

กลับมองสิ่งที่ผ่านเป็นพลัง

เติมความหวังไม่ย้อนไปให้ซ้ำเดิม


หันมองเวลากลับผ่านเมื่อวันก่อน

มีทุกข์ร้อนซ่อนความหวานซ่านปนขม

มีเรื่องราวหลายหลากซากระบม

มีทั้งเรื่องทั้งโง่บรมขมเหลือใจ


อาจหันมองคืนวันเก่าแล้วขบขัน

หลายสิ่งที่คิดไปในวันนั้น

ตัดสินใจทำไปได้อย่างไรกัน

ไม่อาจหันเปลี่ยนใจแล้วไม่มอง

วัน เวลา เข็มนาฬิกา

แม้ว่าไม่ได้นั่งเฝ้ามองดู

ทุกอย่างยังเดินหน้าอยู่

ย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามฤดูของมัน




KorPai



15 ธันวาคม 2555

Comments

Popular posts from this blog

:: ส้มหล่นลูกใหญ่ได้ไปเนปาล::

ตอนที่ 1 ตะลุยสุวรรณภูมิ เมื่อมีโอกาสเดินเข้ามาหา จงอย่าได้ปฏิเสธมัน ไม่บ่อยครั้งนักที่จะมีบางสิ่งบางอย่าง วิ่งเข้ามาหาเราโดยที่ไม่ได้ตั้งตัว นั้นแหละคือที่มาของ Trip นี้                                       บังเอิญว่าขายเมล็ดพันธุ์ข้าวโพดได้ยอดขายตามเป้าที่บริษัทแม่กำหนดไว้ที่บ้านเราเป็นผู้แทนจำหน่าย ทำยอดได้เป้าการขายที่ทางบริษัทมีสมนาคุณให้ไปเที่ยวเนปาล อาปากับแม่ไม่ไป             ส้มลูกใหญ่เลยหล่นล่วงลงมาหาป้ากับเราได้พากันเหิรฟ้า ท้าอากาศ หนาวที่เนปาล                         ช่างเป็นทริปที่เหลือเชื่อ ช่วยให้เราได้มีโอกาสประเดิมสนามบินแห่งใหม่ของเมืองไทย เป็นครั้งแรก   พอได้ลุยสนามบินใหม่เห็นสาร...

"ไม่ได้ไม่ได้ ต้องได้"

"ไม่ได้ไม่ได้     ต้องได้" คำพูดนี้ยังกึกก้องอยู่ในหัวของศิษย์เก่า ร.ร อนุชนวัฒนาอย่างเราเสมอ ทุกครั้งที่นึกถึงวัยเด็ก เมื่อครั้งที่เรียนอยู่ที่โรงเรียนอนุชนวัฒนา หรือโรงเรียนกระโปรงแดง เพราะนักเรียนผู้หญิงทุกคนจะใส่กระโปรงสีแดง มีคุณครูใหญ่ ชื่อคุณครู ฉวีวรรณ วรประวัติ ที่เข้มงวดกับนักเรียนประถม.ปลายเรื่องภาษาอังกฤษ นักเรียนทุกคนต้องท่องศัพท์ภาษาอังกฤษเป็นการบ้านให้ท่องจำทุกวัน วันละ 5- 10 คำ เวลาที่นั่งรถโดยสารกลับบ้าน ไม่ใช่เวลาที่จะมัวนั่งเล่นบนรถเหมือนเด็กๆที่อื่น พวกเราชาวอนุชนวัฒนาจะต้องท่องศัพท์ให้ได้ ไม่เช่นนั้นครูใหญ่จะเรียกถาม หากตอบไม่ได้นั่นหมายถึง เราต้องออกไปหน้าห้อง ตอบส่วนตัวกับครูใหญ่ ใครจะกล้าไปยืนขาสั่นหน้าห้องเรียนอ่านภาษาอังกฤษให้ครูใหญ่ฟัง ต่อหน้าเพื่อนๆทั้งห้อง ครูใหญ่บอกเสมอว่า "ไม่ได้ไม่ได้ ต้องได้" ท่านหมายถึงเรื่องอุปสรรคย่อมเกิดขึ้นเสมอในชีวิตมนุษย์เเรา แต่พวกเราอย่าท้อ หากคิดและทำสิ่งใดในชีวิตแล้ว ต้องไม่ท้อ ไม่ถอย ไม่มีอะไรในโลกใบนี้ที่มนุษย์อย่างเราทุกคนทำไม่ได้ เพราะฉะนั้นนักเรียนต้องจำไว้ให้ขึ้นใจว่า . . . . "ไม่ได้ไม่ได...

ร่มเงาไม้ใหญ่ / Big Tree

:: ร่มเงาไม้ใหญ่ / Big Tree :: ร่มเงาบังใบไม้ใหญ่แผ่กิ่งก้าน ต่อยอดยาวนานเก่ากาลยังจำ แหงนมองไกลยิ่งใหญ่เลิศล้ำ ก่อเกิดความงดงามทำตามกันมา อยู่เย็นยืนนานไม่คร้านพรั่นพรึง โอบเอื้อมส่งถึงติดตรึงเอาไว้ แตกกิ่งก้านกองามชื่นช่อชูใบ เป็นต้นไม้ใหญ่กว้างไกลเกินมอง ก่อร่างสร้างไว้มากมายหลักฐาน สืบเนื่องเฟื่องกาลพบพานเรื่องราว สร้างเพิ่มเติมมาเสาะหาสร้างสรรค์ เหลือไว้ให้ลูกหลานสืบสานร่มย็น หยั่งรากฝากใบเติบใหญ่แลเห็น ไม่เคยว่างเว้นให้เห็นเวิ้งว้าง สืบทอดต่อไปกว้างใหญ่ไพศาล ร่มเงาแบ่งบานแผ่กิ่งก้านไปไกล จากตรงนี้เป็นที่เริ่มต้น มีความอดทนสร้างตนป็นที่ตั้ง ไม่เคยท้อใจเมื่อได้ทำงาน เก็บไว้ให้ลูกหลานสืบสานตระกูล พอถึงวันนี้อย่าได้สิ้นสูญ สะสมของเพิ่มพูนตกทอดลูกหลาน บรรพบุรูษสร้างไว้หวังให้ยืนนาน เราเป็นลูกหลานสืบสานเจตนารมณ์ ภาพและถ้อยคำ โดย Korp@i   Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2554   4 comments Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2554 20:15:06 น.