"ไม่ได้ไม่ได้ ต้องได้"
คำพูดนี้ยังกึกก้องอยู่ในหัวของศิษย์เก่า ร.ร อนุชนวัฒนาอย่างเราเสมอ
ทุกครั้งที่นึกถึงวัยเด็ก
เมื่อครั้งที่เรียนอยู่ที่โรงเรียนอนุชนวัฒนา
หรือโรงเรียนกระโปรงแดง
เพราะนักเรียนผู้หญิงทุกคนจะใส่กระโปรงสีแดง
มีคุณครูใหญ่ ชื่อคุณครู ฉวีวรรณ วรประวัติ
ที่เข้มงวดกับนักเรียนประถม.ปลายเรื่องภาษาอังกฤษ
นักเรียนทุกคนต้องท่องศัพท์ภาษาอังกฤษเป็นการบ้านให้ท่องจำทุกวัน
วันละ 5- 10 คำ เวลาที่นั่งรถโดยสารกลับบ้าน
ไม่ใช่เวลาที่จะมัวนั่งเล่นบนรถเหมือนเด็กๆที่อื่น
พวกเราชาวอนุชนวัฒนาจะต้องท่องศัพท์ให้ได้
ไม่เช่นนั้นครูใหญ่จะเรียกถาม หากตอบไม่ได้นั่นหมายถึง
เราต้องออกไปหน้าห้อง ตอบส่วนตัวกับครูใหญ่
ใครจะกล้าไปยืนขาสั่นหน้าห้องเรียนอ่านภาษาอังกฤษให้ครูใหญ่ฟัง ต่อหน้าเพื่อนๆทั้งห้อง
ครูใหญ่บอกเสมอว่า "ไม่ได้ไม่ได้ ต้องได้"
ท่านหมายถึงเรื่องอุปสรรคย่อมเกิดขึ้นเสมอในชีวิตมนุษย์เเรา แต่พวกเราอย่าท้อ หากคิดและทำสิ่งใดในชีวิตแล้ว ต้องไม่ท้อ ไม่ถอย
ไม่มีอะไรในโลกใบนี้ที่มนุษย์อย่างเราทุกคนทำไม่ได้
เพราะฉะนั้นนักเรียนต้องจำไว้ให้ขึ้นใจว่า
.
.
.
.
"ไม่ได้ไม่ได้ ต้องได้"
จากวัยอนุบาล ประถม มัธยม มหาลัย ของเรา
จวบจนถึงวันนี้ คำนี้ก้องกึกในหูของเราเสมอ
ไม่ว่าจะเจออะไรเข้า
มาในชีวิต
.
.
.
.
...
"ไม่ได้ไม่ได้ ต้องได้"
Korpai Lee
12 Jan 2024
Comments
Post a Comment